Zelfhulp

Van kinds af aan wist al dat ik ooit een vader wilde zijn. Dat wil ik nog steeds. Soms zie ik daarbij verraste gezichten; maar wat als mijn kinderen ook autisme krijgen? Wil je dat wel? Hoewel dit ofwel een moeilijke of zelfs een beledigende vraag kan lijken, is de werkelijkheid voor veel mensen met autisme emotioneel eenvoudiger.

Veel mensen met autisme weten vaak zelf hoe lastig het is voor een huishouden om autisme in de familie te hebben. De reactie daarop is eenvoudig; dat is een strijd die je bereidt bent om aan te gaan, of je bent dat niet.

Toen mij deze vraag over bereidheid werdt gesteld, werdt mijn levensdoel als bij bliksemschicht duidelijk.

Ik realiseerde mij dat ik, in zekere zin, veel geluk heb gehad om een diagnose autisme te hebben gehad op de grens van de digitale revolutie. Ik heb beiden werelden gezien en heb mijn eigen conclusies kunnen trekken. De conclusie is;

Autistische kinderen opvoeden in mijn huidige leefwereld durf ik door de prikkelingen van technologie niet aan en omdat niemand kan mij vertellen wat ik hier aan kan doen, ben ik op mijzelf aangewezen.

De Digitale Revolutie

De digitale wereld is, al met al, niet één die mensen met autisme verwelkomt. De digitale wereld van vandaag is gebaseerd op het misbruiken van de aandachtseconomie. Zonder aandacht gaan zelfs de beste producten ten onder. Om deze reden zijn veel bedrijven gedwongen een keuze te maken; de aandacht van klanten voor altijd aan de haak te houden of genoegen te nemen bij éénmalig success. Helaas wint de voormalige keuze het steeds meer.

Veel bedrijven voelen zich gedwongen om de klant op alle manieren lastig te vallen. Om ze weer aan de haak te slaan, zodat de klant compulsief gebruik maakt van het product dat het bedrijf wilt verkopen. Denk aan Facebook, Twitter, maar ook je eigen telefoon. Zelfs sociale contacten krijgen hieronder te leiden als mensen zoveel mogelijk contacten van buitenaf proberen uit te bannen zodat ze niet gestoord worden.

Voor mensen met autisme is dit nog erger. We zijn gevoelig voor vaste patronen en hebben moeite om nieuwe patronen op te bouwen. Als wij daarin worden gestoord en aan de haak mee worden gesleurd naar een verslavend spelletje of het voeren van een lang gesprek met vreemdelingen over facebook, dan gaat dit dikwijls ten koste van aandacht voor onszelf.

Autistische kinderen opvoeden in mijn huidige leefwereld durf ik door de prikkelingen van technologie niet aan en omdat niemand kan mij vertellen wat ik hier aan kan doen, ben ik op mijzelf aangewezen.

Wetenschap en de Aandachtseconomie

Er is nóg een probleem. De wetenschap over autisme wordt continu bestookt door de aandachtseconomie. Schrijvers van zowel wetenschappelijke artikelen en de bedenkers van complottheorieën gebruiken autisme als onderwerp om aandacht te trekken voor hun ideëen. Gezien aandacht zo moeilijk is om te vatten tegenwoordig, is dat ook niet heel vreemd. Wijdt een paragraaf aan autisme en je hele boek zullen als zoete broodjes verkopen. Waarom zou je dan niet, met alle goede wil, een verband willen leggen met autisme?

Dit leidt ofwel tot frustratie of verwarring bij mensen met autisme, die daarbij continue met adviezen worden bestookt over één of ander onderzoek. Ouders raken in paniek als één karaktertrek of het ander wordt genoemd voor een diagnose van autisme.

De Mission Statement

Mijn doelen zijn als volgt;

  • Vóór 2035 zal mijn leefwereld aangepast zijn op de aandachtseconomie en kinderen met autisme.
  • Minstens de komende 5 jaar zal ik de wetenschap van en misvattingen over autisme doorgrond hebben en delen met de wereld.

Ik hoop dat u met mij mee leest en de strijd met de aandachtseconomie aangaat!

 

Met vriendelijke groet en forever yours,

Alderick van Klaveren

      22-08-2018 22:12     Reacties ( 0 )
Reacties (0)

Geen reacties gevonden.