In Cognitive Behavioral Therapy is één van de effectiefste technieken tot gedragsverandering de 'implementatie-intentie', ook wel een 'als-dan-plan' genoemd. De cliënt neemt voor om, onder een bepaalde situatie, een bepaalde handeling te verrichten met een bepaald doel voor ogen.
RITME gebruikt QR-codes, onafhankelijk van de inhoud van deze QR-codes, als sleutels voor het uitzetten van digitale wekkers in de app. Met dit simpele principe kunnen tijd en plaats met elkaar worden verbonden. Zo kunnen therapeuten 'als-dan-plannen' een digitale 'als' geven. "Als (de wekker afgaat), dan (ga ik naar de keuken om de afwas te doen)."
Dit heeft ook verschillende neven-effecten;
Door de cliënt in beweging te zetten en naar de juiste plek te brengen kunnen mentale obstakels tot algemene dagelijkse handelingen worden omzeild. Deze mentale obstakels worden ook wel executieve functies genoemd. Bijvoorbeeld een cliënt dit weet dat hij de afwas nu zou moeten gaan doen, maar een mentale blokkade ervaart om op te staan, omdat de cliënt niet weet waar die mee zou moeten beginnen. Door een 'als-dan-plan' digitaal te formuleren dat zegt 'het eerste wat je doet is naar de keuken gaan', is de eerste stap concreter en ongecompliceerd.
Door tijd en plaats concreet te maken en door de cliënt te activeren, worden belemmeringen voor het uitvoeren van de taak ook concreter. Vaak kunnen cliënten door contextblindheid niet goed verwoorden of herkennen wat de belemmeringen zijn. Misschien doet de cliënt niet de afwas omdat er geen ruimte is voor de borden, maar wordt dit niet geregistreerd. Misschien doet de cliënt de afwas niet omdat de vuilniszak vol zit. Dan kunnen deze individuele belemmeringen met concrete veranderingen in het huis of nieuwe als-dan-plannen uit de weg geruimd worden.
Het is bewezen dat mensen gevoelig zijn voor context voor hun denk patronen. Als iemand zich verwijderd uit één kamer en naar de andere kamer gaat, dan wordt de context herschreven. Door de cliënt naar de plaats van de taak te wijzen, wordt de cliënt niet meer belemmerd door afleiding uit zijn omgeving, zodat een heldere beslissing genomen kan worden. Hierdoor kan impulsiviteit soms juist benut worden en het is zelfs mogelijk dat invasieve gedachten doorbroken zouden kunnen worden. Hiervoor is meer onderzoek nodig.
Zorg-domotica zal blijven verbeteren waardoor steeds meer algemeen dagelijkse levensverrichtingen gedelegeerd kunnen worden. Telehealth zal sterk groeien waardoor cliënten direct met hun begeleiders kunnen praten via webcam om zo de flexibiliteit van begeleiders en cliënten te verhogen.
Dit maakt echter wel dat de gebruikers afhankelijk zullen worden van hun technologie en van begeleiders die kunnen omgaan met deze technologie. Cliënten van GGZ-organisaties zullen altijd te maken krijgen met veranderingen, zeker met de opkomst van technologie. De kracht van zelfbeschikking bij veranderingen kan door huidige domotica en smart-home services niet worden getraind. Hierdoor zou er dan altijd behoefte blijven aan een fysiek aanwezige begeleider of sociaal werker.
Door apps zoals RITME toe te voegen aan de opkomende innovaties kunnen cliënten op de lange termijn herinnerd worden om innovaties te benutten en op de innovaties te reflecteren. Door van RITME gebruik te maken wordt in groter detail in kaart gesteld waar de cliënt behoefte heeft aan verandering door, bijvoorbeeld, zorgdomotica voor een specifiek leefgebied aan te passen of aan te kopen. Zo biedt RITME een aanvulling op andere innovaties van gedragskundige therapie en stelt het deze juist in staat.
Op dit moment wordt de app gericht naar jongvolwassen cliënten van RIBWs met autisme die een vorm van woonbegeleiding krijgen. Elk jaar willen we onze capaciteit voor partners met 7 vergroten, in nieuwe en oude regio's. Wilt u deelnemen? Maakt u dan gebruik van onze contact pagina.
RITME gebruikt QR-codes, onafhankelijk van de inhoud van deze QR-codes, als sleutels voor het uitzetten van digitale wekkers in de app. Met dit simpele principe kunnen tijd en plaats met elkaar worden verbonden. Zo kunnen therapeuten 'als-dan-plannen' een digitale 'als' geven. "Als (de wekker afgaat), dan (ga ik naar de keuken om de afwas te doen)."
Dit heeft ook verschillende neven-effecten;
Activering
Door de cliënt in beweging te zetten en naar de juiste plek te brengen kunnen mentale obstakels tot algemene dagelijkse handelingen worden omzeild. Deze mentale obstakels worden ook wel executieve functies genoemd. Bijvoorbeeld een cliënt dit weet dat hij de afwas nu zou moeten gaan doen, maar een mentale blokkade ervaart om op te staan, omdat de cliënt niet weet waar die mee zou moeten beginnen. Door een 'als-dan-plan' digitaal te formuleren dat zegt 'het eerste wat je doet is naar de keuken gaan', is de eerste stap concreter en ongecompliceerd.
Contextblindheid
Door tijd en plaats concreet te maken en door de cliënt te activeren, worden belemmeringen voor het uitvoeren van de taak ook concreter. Vaak kunnen cliënten door contextblindheid niet goed verwoorden of herkennen wat de belemmeringen zijn. Misschien doet de cliënt niet de afwas omdat er geen ruimte is voor de borden, maar wordt dit niet geregistreerd. Misschien doet de cliënt de afwas niet omdat de vuilniszak vol zit. Dan kunnen deze individuele belemmeringen met concrete veranderingen in het huis of nieuwe als-dan-plannen uit de weg geruimd worden.
Deur-effect
Het is bewezen dat mensen gevoelig zijn voor context voor hun denk patronen. Als iemand zich verwijderd uit één kamer en naar de andere kamer gaat, dan wordt de context herschreven. Door de cliënt naar de plaats van de taak te wijzen, wordt de cliënt niet meer belemmerd door afleiding uit zijn omgeving, zodat een heldere beslissing genomen kan worden. Hierdoor kan impulsiviteit soms juist benut worden en het is zelfs mogelijk dat invasieve gedachten doorbroken zouden kunnen worden. Hiervoor is meer onderzoek nodig.
Toekomstbeeld
Zorg-domotica zal blijven verbeteren waardoor steeds meer algemeen dagelijkse levensverrichtingen gedelegeerd kunnen worden. Telehealth zal sterk groeien waardoor cliënten direct met hun begeleiders kunnen praten via webcam om zo de flexibiliteit van begeleiders en cliënten te verhogen.Dit maakt echter wel dat de gebruikers afhankelijk zullen worden van hun technologie en van begeleiders die kunnen omgaan met deze technologie. Cliënten van GGZ-organisaties zullen altijd te maken krijgen met veranderingen, zeker met de opkomst van technologie. De kracht van zelfbeschikking bij veranderingen kan door huidige domotica en smart-home services niet worden getraind. Hierdoor zou er dan altijd behoefte blijven aan een fysiek aanwezige begeleider of sociaal werker.
Door apps zoals RITME toe te voegen aan de opkomende innovaties kunnen cliënten op de lange termijn herinnerd worden om innovaties te benutten en op de innovaties te reflecteren. Door van RITME gebruik te maken wordt in groter detail in kaart gesteld waar de cliënt behoefte heeft aan verandering door, bijvoorbeeld, zorgdomotica voor een specifiek leefgebied aan te passen of aan te kopen. Zo biedt RITME een aanvulling op andere innovaties van gedragskundige therapie en stelt het deze juist in staat.